Mijn levenspad – de weg terug naar mezelf

Als kind al anders

Vanaf mijn vroegste herinneringen voelde ik me anders. Ik was gevoelig, dromerig en intens. Terwijl anderen leken op te gaan in de vanzelfsprekendheid van het leven, keek ik altijd verder, dieper. Ik nam dingen waar die onzichtbaar leken voor anderen: de spanningen in een ruimte, de emoties van mensen, de kleine fluisteringen van het leven.

Soms werd dit bestempeld als “te veel” – te gevoelig, te intens, te emotioneel. En dus probeerde ik me aan te passen. Ik wilde erbij horen. Ik leerde mijn gevoeligheid weg te stoppen, al voelde dat van binnen altijd als verraad aan mezelf.

Vallen en opstaan

Mijn levenspad kende perioden van intensiteit. Fases waarin ik alles wilde voelen, beleven en onderzoeken. Maar ook fases waarin ik mezelf kwijtraakte, waarin ik dacht dat ik niet goed genoeg was en waarin ik over mijn grenzen heen ging. Ik leerde dat het leven je soms dwingt om stil te staan. Om te voelen wat je niet meer langer kunt wegduwen.

De spiegels van het leven

Een keerpunt in mijn leven kwam door verlies. Het overlijden van mijn oom liet diepe sporen achter, maar bracht me ook dichter bij een andere werkelijkheid. Ik ontving signalen, tekens, kleine wonderen die me lieten weten dat de verbinding nooit echt verbroken was. Ook mijn oma voelde ik nog vaak dichtbij – haar aanwezigheid gaf me steun en vertrouwen dat er meer is dan wat we met onze ogen kunnen zien.

De komst van mijn dochter was een ander keerpunt. Haar puurheid en intensiteit spiegelden mij. Ze liet me zien waar ik mezelf kwijtgeraakt was, waar ik niet trouw was aan wie ik werkelijk ben. Zij bracht me terug naar mijn essentie. Het moederschap werd zo niet alleen een reis met haar, maar ook een reis met mezelf.

Thuiskomen in mijn gevoeligheid

Waar ik vroeger dacht dat mijn gevoeligheid een last was, ben ik die nu gaan zien als mijn grootste kracht. Het is mijn antenne, mijn kompas. Het stelt me in staat om diep te voelen, om verbinding te maken, om anderen werkelijk te zien.

Ik leerde luisteren naar mijn intuïtie, naar de stille stem die me altijd al de weg wees. Ik ontdekte dat mijn gevoeligheid me dichter bij de natuur bracht, bij de fluisteringen van mijn ziel en bij de tekens van het universum.

Het grotere plan

Steeds meer werd me duidelijk dat niets toeval is. Dat gebeurtenissen, ontmoetingen en uitdagingen allemaal een plek hebben in een groter geheel. Dat mijn pad niet alleen ging over mijn persoonlijke ontwikkeling, maar ook over mijn zielsmissie.

Ik ben hier niet zomaar. Ik ben hier om te begeleiden, om licht te brengen, om anderen te helpen thuiskomen in zichzelf.

Mijn werk en missie

Vandaag neem ik mijn levenspad mee in alles wat ik doe. Ik bied een veilige ruimte voor anderen die zichzelf kwijt zijn, die hun gevoeligheid nog als last ervaren, of die voelen dat er meer is, maar nog niet weten hoe ze dat kunnen omarmen. Mijn eigen reis is mijn bedding – en precies daardoor kan ik er voor anderen zijn.

Mijn levenspad is een reis van thuiskomen.

Thuiskomen in mijn hart.

Thuiskomen in mijn essentie.

Thuiskomen in wie ik werkelijk ben.

En dat is de uitnodiging die ik ook jou wil meegeven: keer terug naar jezelf. Daar ligt de rust. Daar ligt de kracht. Daar ligt de liefde.

Liefs,

Priscilla 🌸

Herken jij stukjes van mijn verhaal in jouw eigen levenspad? Deel gerust hoe jouw reis eruitziet.